сърп от луна, хванат на въженце за края й

Ще хвана луната за крайчето на сърпа ѝ

Ще хвана луната за крайчето на сърпа й,

ще се залюлея на него и ще полетя.

Ще литна над дребничките тревоги,  които крадат от усмивките ми,

над сутрините, в които часовникът буди съня.

Ще литна и ще прескачам дъгите,

ще подскачам от облак на облак.

Ще се бъда частица вселенска радост.

Ще бъда детство, колкото три десетки с лета.

Ще хвана луната за крайчето на сърпа й,

ще се залюлея на него и ще полетя.

Споделете публикацията: